شیوه های تبلیغات لیبرالی و احتمال تبعیض

در آغاز انقلاب و دوره‌های آغازین مجلس شورای اسلامی یکی از ملاک‌های عمده انتخاب نامزدها ایدئولوژی و میزان نزدیکی دیدگاه و اندیشه آنان به اصول و آرمان‌های امام و انقلاب بود به‌گونه‌ای که بسیاری از نمایندگان راه‌یافته پیشینه مبارزاتی قبل از انقلاب داشتند.

ولی به‌مرور زمان ملاک‌های انتخاب با توجه به شرایط دگرگون شد و تبلیغات کم‌کم شکل امروزی به خود گرفت، به‌گونه‌ای که اکنون به نظر می‌رسد وعده‌ووعیدهای خیالی، نقش اصلی را در مبارزه انتخاباتی بازی می‌کند و قدرت تبلیغات کاندیدا جایگزین اندیشه و ایدئولوژی وی شده است.

و بی‌گمان تبلیغات رنگارنگ هزینه‌های فراوانی را نیز به نامزدها تحمیل می‌کند، به دیگر سخن اکنون نماینده شدن از نماینده بودن سخت‌تر است!

نیک می‌دانیم که هزینه‌های گزاف انتخابات در برخی از مناطق از میزان درآمد چهارساله یک نماینده نیز فراتر می‌رود و به همین دلیل ستاد انتخاباتی نامزد محل تجمع سرمایه‌گذارانی است که قرار است پس از پیروزی نامزد دلخواه خود چند برابر هزینه اولیه، برگشت سرمایه داشته باشند!

در این میان کسانی نیز هستند که هم‌زمان به چند ستاد پشتیبانی مالی می دهند و به‌اصطلاح همه تخم‌مرغ‌های خود را در یک سبد نمی‌چینند تا امنیت سرمایه‌گذاری‌شان بالاتر رود!

باور این‌که شخص نامزد برای خدا چنین سختی و هزینه‌های سرسام‌آوری را برای خود و دوستان سرمایه‌گذار! فراهم نموده باشد کمی سخت است و از آن سخت‌تر گمان این‌که پس از برگزیده شدن، نماینده گرایشی به بازپرداخت هزینه‌های دوستان ستادی خود نداشته باشد زیرا اگر به‌قصد سپاسگزاری نیز این کار را نکند برای رأی آوری دوره‌های پسین به تطمیع نزدیکان بی‌گمان خواهد پرداخت.

پیشینه نشان می‌دهد که برخی نماینده‌ها به روستاهایی که اقبال بیشتری در انتخابات نشان داده‌اند لطف بیشتری دارند و بنا به ملاحظه‌های سیاسی از فعالان دیگر ستادها نیز تا اندازه ممکن دوری می‌نمایند و ازآنجاکه سرانجام اعتماد حرف اول را می‌زند پس این اقوام و نزدیکان خواهند بود که به نوایی می‌رسند.

پس بازهم در این مدل تبلیغات لیبرالی، ممکن است توزیع ثروت ناعادلانه‌تر و شایسته‌سالاری کم‌رنگ‌تر و عدالت اجتماعی را به چالش بکشد.