واکاوی نامه ای به اصطلاح سرگشاده به نماینده گناباد

به گزارش گنابادتایمز سایت خبری تحلیلی گنابادشورا نوشت : هفته گذشته مطلبی باعنوان “نامه سرگشاده جمعی از شهروندان گناباد به نماینده شهرستان” بر روی خروجی سایت گناپا قرار گرفت که محتوای نامه بیشتر بوی سیاسی به خود گرفته بود تا اینکه ارائه راهکاری باشد از طرف ده و یا پانزده نفری که پای این نامه را امضا کرده بودند.

سایت گناپا که از ابتدای انتخاب محمد رجایی در سمت نمایندگی مردم در مجلس شورای اسلامی بیشتر به دنبال تخریب این نماینده مردمی بود و با انتشار عکس هایی که برخلاف حقیقت یک امر بود و یا زدن تیتر هایی که از ظاهر تا باطن امر تفاوت آشکار داشت، به گونه ای سعی در القای ناکارآمدی نماینده در موضوعات شهرستان را داشت.این سایت در خلاصه خبر خود آورده است:”جمعی از شهروندان گنابادی طی نامه ای به دکتر رجایی نمایند شهرستان خواستار تلاش بیشتر وی در جهت پیشرفت شهرستان شدند”

حال وقتی که از سوی امضاکنندگان این به اصطلاح نامه از نماینده شهرستان درخواست تلاش بیشتر وی شده ، قاعدتاً بدین معناست که تلاش وی در این سه سال کم بوده، و حال آیا سنجشی و یا ترازویی برای اینکه دوستان تشخیص داده اند که این تلاش کم بوده، آیا داشته اند؟آیا به راستی لحن نگارش این خبر بیشتر برای آبادانی شهرستان بوده و یا القای شکست نماینده ای که از ابتدا با وی با مصادیقی که عنوان شد مشکل داشته اند بوده است؟

محمدرجایی در این سه سال زیر بار تخریب های سازمان دهی شده ای قرار گرفت که با مدیریت به اصطلاح رقبای انتخاباتی خود اداره می شد.هر چند که رای بلامنازع رجایی در انتخابات بدان صورت رقیبی نمی توان بر آن اطلاق کرد، اما با هر نیت و منظوری که بود، رجائی به دلیل اینکه مانند دکتر مهدیزاده باند و گروهی در کنارش نبودند، و اتکایش به رای مردمی بود که به دست آورده بود، خیلی انگ زدن ها و تخریب ها برای تخریب گران آسان تر بنظر می رسید.در این سه سال از سعه صدری که رجایی در برابر نه منتقدان بلکه تخریب گران به کار بست، بسیاری سوء استفاده کردند تا به اینجا که به خود اجازه دادند بدون آن که دلیل و توجیه عقلانی از عملکرد رجایی داشته باشند، بدو نامه زدند که بیشتر کار کن.نامه ای که شاید در طول این سه دهه برای هیچ مسئول عالی رتبه و کم رتبه ای در نظام جمهوری اسلامی سابقه نداشته باشد که به یک باره در مدت کمتر از یک سال مانده به انتخابات مجلس، از او چنین درخواستی داشته و آن را سریعاً از سوی رسانه تخریب گر منتشر کنند.

به راستی وقتی که نامه سرگشاده ای آن هم به نماینده مردم در مجلس پخش می شود و نوشته می شود، افراد شناسنامه داری به لحاظ ابعاد حقوقی، پای آن را امضا می کنند، به طور مثال نماینده صنعتگران گناباد، و یا نماینده بازاریان و یا حداقل جمعی از بازاریان و یا ورزشکاران و یا تخریب چیان!!، اما در این نامه سرگشاده، افرادی پای نامه را امضا کردند که هیچ معلوم نیست از چه تریبونی در حال ارسال پیام خود به نماینده هستند.برای همین است که آیا واقعا امضای ۱۵ نفر عزیز و مهربان و دلسوخته گنابادی می شود نامه جمعی از شهروندان گنابادی به نماینده…؟؟؟آیا این به راستی عوام فریبی و جو سازی به نظر نمی رسد که ۱۵ نفر حقیقی پای یک نامه را امضا کرده اند و این ۱۵ نفر به نسبت جمعیت شهرستان بشود “جمعی از مردم گناباد”

اگر بنا باشد از این پس هر گروه ۱۵ نفری جمع شوند و پای یک نامه را امضا کنند و در رسانه ها تیتر کنند جمعی از مردم گناباد که واویلاست، گیریم آمدند و فردا نامه سرگشاده ای زدند که داشتن چادر برای زنان در گناباد لازم نیست و بهتر است برداشته شود و زیرش هم بزنند جمعی از مردم گناباد، این که آبروی دیرینه گناباد پس رفته است.

حال اگر حداقل امضاکنندگان این نامه افرادی حقوقی نیز به نظر می رسیدند که نمایندگان اصناف و اقشاری بودند، باز می توانست منطقی بنظر آید.یعنی کاملا منطقی و عاقلانه و عادلانه بود ولی …

موضوع بعدی که از نظر بنده حقیر بنظر می رسد که شائبه نیت های پنهانی و سیاسی را در خصوص این نامه بیشتر می کند این است که چطور می شود همه امضاکنندگان این نامه با یک خودکار سیاه پای این نامه را امضا کرده اند.مدیر مسئول سایت گناپا گفته بود که بنده از انتشار آن در سایت گناپا مطلع نبوده ام، ولی خود از امضاکنندگان این نامه بوده است.آیا به راستی می شود که نامه سرگشاده ای زده شود و در رسانه ها برای انتشار ان اقدام نگردد؟پس خاصیت سرگشاده بودن در چیست؟آن هم در یک برگ A4؟ حال به گفته خود این عزیز، این نامه برای رسانه های دیگر هم فرستاده شده است.یعنی بنظر می رسد مدیریت اصلی این نامه توسط همکاران عزیز در مجموعه سایت وزین گناپا بوده است.چون نیمی از امضاها نیز از کادر خود مدیران و نزدیکان این مجموعه بوده.

نکته بعدی آن که وقتی نامه سرگشاده ای به حجم کم امضا کنندگان در یک رسانه ای و یا در اجتماع امضا و پخش می شود، امضاکنندگان متکی به نام و نام خانوادگی خود می شوند، چون که حجم امضاها کم بوده، و افراد بهتر باید مشخص شوند که چه کسانی هستند، اما خوب است خوانندگان محترم به دقت به امضاهایی که این به اصطلاح ۱۵ نفر امضا کرده اند دقت فرمایند، بسیاری از آن ها حتی نام و نام خانوادگی خود را درج نکرده اند، و دیگر از این ۱۵ نفر هم بسیاری امضای خود را از روی بی میلی و یا رد گم کنی، زیر این نامه درج کرده اند و نیاز به اثبات این حرف هم نیست، تنها لازم است خوانندگان عزیز به امضای این دلسوزان بنگرند.

نکته ای جهت شفاف سازی باید بیان شود و آن این است که انتقاد از نماینده و یا شاید درخواست از وی برای پیگیری موضوعات خاص شهرستان، شرعاً یا قانوناً و عقلا چیز بدی نباشد، اما وقتی بد است، مضر است که با قصد تخریب و عوام فریبی ملت صورت گیرد.

کمتر از یک سال دیگر به انتخابات مجلس مانده، با این نامه زمزمه های برخی دوباره برای گرفتن این صندلی سبز رنگ آغاز گشته، همین عزیزانی که در نامه نوشته اند “ما زیاران چشم یاری داشتیم” به طوری زیر آواز زده اند که انّ هو همه در ستاد رجایی فعال بوده اند و ماه ها برایش تلاش کردند.در حالی که به جرات می توانم بگویم که اگر شخصیت حقیقی دوستان نمایان شود نه تنها کسانی خواهند بود که به رجایی رای نداده اند بلکه به طور قطع اکثریت ان ها جزء کسانی بوده اند که در ستاد های انتخاباتی دیگر کاندیداها فعال بوده اند.اگر یک دهم از امضاکنندگان این نامه کسانی بودند که به رجایی رای داده باشند، گردن این نویسنده از مو باریک تر، بزنند، اما پس چطور می شود که دقیقا همان کسانی که از ابتدا مخالف جناب رجایی بوده اند، این روزها چنین خواسته های … دارند؟

فاین تذهبون

سعید مقدم