جایگاه شهرداری گناباد دراستان

به گزارش گنابادتایمز،کلیه شهرداری های کشور براساس  سه شاخص «درآمد مستمر و خالص شهرداري»، «جمعيت شهر» و «موقعيت شهر از لحاظ تقسيمات كشوري» از 1 تا 12 درجه بندی می شوند. درجه بندي شهرداريها در تعيين حقوق و مزاياي شهرداران موثر بوده و حقوق و مزاياي شهرداران براساس قانون نظام هماهنگ پرداخت كاركنان دولت (مصوب 1370 و اصلاحات بعدي آن) و با توجه به درجه بندي شهرداريها محاسبه و تعيين مي گردد. همچنين براساس آئين نامه اجرايي شرايط احراز تصدي سمت شهردار (موضوع تصويبنامه شماره 39956 ت 18369 مورخ18/6/77 هيات محترم وزيران) شرايط احراز سمت شهردار، به تناسب درجه شهرداري متفاوت مي باشد، به عبارت ديگر، درجه هر شهرداري در انتخاب شهردار و تعيين حقوق و مزاياي شهردار تأثير مستقيم دارد. به عنوان نمونه براساس ماده 1 آیین‌نامه اجرایی شرایط احراز ، دارابودن تحصیلات و تجربه به شرح زیربرای تصدی سمت شهردار الزامی است:
۱- حداقل تحصیلات کارشناسی (‌لیسانس) برای شهرداریهای درجه (۱‌تا۶) .
۲- حداقل تحصیلات کارشناسی (‌لیسانس) با گرایشهای مشخص شده توسط وزارت کشور برای شهرداریهای درجه (۷‌تا۱۰).
۳- برای شهرداریهای درجه (۱۱ و ۱۲) حداقل تحصیلات کارشناسی ارشد (‌فوق لیسانس) با گرایشهای مشخص شده توسط وزارت کشور.

شهرداری گناباد بر اساس آخرین درجه بندی (1) در تاریخ دیماه 1391 دارای درجه 7 می باشد. شهرداری گناباد که در سال 1316 تشکیل گردیده است، هم اکنون به جمعیتی بالغ بر 36367 نفر خدمات ارائه می کند. شهرداری گناباد (درجه 7) بر اساس این درجه بندی دارای رتبه 6 از میان 74 شهر استان خراسان رضوی و  پس از شهرهای مشهد(درجه 12)،سبزوار(درجه 10)، تربت حیدریه و نیشابور(درجه 9)،قوچان(درجه 8) است. شهرهای هم درجه گناباد در استان خراسان رضوی ، چناران،تایباد،کاشمر و فریمان هستند.همچنین در استان خراسان شمالی شهر بجنورد(درجه 9) و در استان خراسان جنوبی شهرهای بیرجند(درجه9) و قائن(درجه8) دارای رتبه ای بالاتر از شهرداری گناباد هستند.

در این درجه بندی شهرداری بیدخت (جمعیت شهر5348 نفر و تاسیس 1332) و شهرداری کاخک (جمعیت شهر 4413 و تاسیس 1328 ) دارای درجه 4 هستند.

شایان ذکراست سابقه درجه بندي شهرداري هاي كشور به سال 1334 مي رسد ، ‌بطوريكه در قانون شهرداري مصوب 11/4/1334 براي اولين بار موضوع درجه بندي شهرداري ها براساس درآمد آنها و با انگيزه تعيين حقوق شهرداران مطرح گرديده است. براساس قانون مذكور شهرداري هاي كشور  به سه درجه تقسيم مي شدند.

پس از آن در سال 1343 درجه بندي (طبقه بندي ) شهرداري ها براساس جمعيت صورت گرفت و شهرداريها به پنج طبقه تقسيم گرديدند. در سال 1353 نيز هيات وزيران آئين نامه حقوق و مزاياي شهرداران را تصويب و شهرداري هاي كشور را به 12 درجه تقسيم بندي نمود كه اين درجه بندي تا سال 1366 ملاك عمل بود.

در سال 1366 و براساس تبصره ذيل ماده يك آئين نامه حقوق و مزاياي شهرداران (مصوب 28/12/53) ضوابط درجه بندي شهرداري ها توسط وزارت كشور تهيه و به تاييد سازمان امور اداري و استخدامي وقت رسيد و تاكنون تعيين درجه شهرداريهاي جديدالتاسيس و ارتقاء درجه شهرداريها،‌ بر مبناي ضوابط مذكور و سه شاخص «درآمد مستمر و خالص شهرداري»، «جمعيت شهر» و «موقعيت شهر از لحاظ تقسيمات كشوري» صورت مي گيرد.

—————————————————————————————————–

(1) منبع درجه بندی شهرداری ها آمار سازمان شهرداری ها و دهیاری ها و مبنای جمعیت سرشماری سال 1390 می باشد.